Trzy lata temu Firma BMR przy współpracy z Firmą Xerox Polska zorganizowała pierwszy,
dla polskich wydawców, pokaz maszyny do druku na żądanie. W tym czasie wydawcy
w Polsce niewiele wiedzieli o tej technice druku, pomimo faktu, że rokrocznie
wyjeżdżali na targi do Frankfurtu, gdzie takie pokazy organizowane są od kilku
lat.

Przez stoisko BMR przewinęło się wtedy ok. 200 przedstawicieli wydawnictw, zainteresowanych
nową technologią Xeroxa. Zaraz potem jeden z wydawców (Dom Wydawniczy ABC – Drukarnia
Sowa) zakupił jedną z maszyn DocuTech i zrewolucjonizował pracę w swojej firmie.
Niestety edukacja wydawców była niewystarczająca aby w ślad za tym wydawcą poszli
następni, zwłaszcza wydawcy akademiccy, dla których ta technika druku jest wybawieniem
z dotychczasowych kłopotów.

Dziwi fakt, że największy w Polsce wydawca książek naukowych PWN, jak do tej
pory nie zakupił ani jednej maszyny.

Dlaczego wydawcy w Polsce nie korzystają masowo z technologii druku na żądanie?
Na to pytanie nie jest łatwo znaleźć jednoznaczną odpowiedź. Jednak po trzech
latach możemy pokusić się o pewne podsumowania:

• Po pierwsze: negatywne nastawienie do własnej poligrafii. Od 1990 roku wydawcy
  w Polsce skutecznie wyleczyli się z inwestowania w poligrafię. Te wydawnictwa,
  które posiadały własną “małą poligrafię” zrozumiały, że własna poligrafia jest
  o wiele droższa od usług zlecanych na zewnątrz. Pokutuje również pogląd (zresztą
  słuszny), że wydawca powinien się zajmować wydawaniem książek, drukowanie pozostawiając
  drukarniom. Różnorodność produkcji wymagała coraz to nowszych maszyn, a żaden
  wydawca nie mógł zapewnić pełnego obłożenia produkcją własnego parku maszynowego.
  To doprowadziło do sytuacji, ze wydawcy przestali inwestować w poligrafię.
• Po drugie: opieszałość drukarni. Drukarnie aby konkurować z drukarniami za granicą
  oraz zapewnić wysoką jakość usług, zainwestowali w bardzo drogie maszyny offsetowe,
  zwłaszcza te do druku kolorowego. Większość parku maszynowego została zakupiona
  na raty lub w leasing. Obecnie spłacając raty zadłużenia, nie mają kapitału na
  zakup nowej technologii. Wśród drukarni istnieje powszechna obawa przed drukiem
  na żądanie. Drukarze obawiają się, że druk cyfrowy wyeliminuje offset, doprowadzając
  do spadku zamówień na druk tradycyjnymi metodami, a wtedy nie będzie możliwości
  spłaty rat leasingowych za zakupione wcześniej maszyny offsetowe.
• Po trzecie: brak wyobraźni ekonomicznej wydawców. Wydawcy nie potrafią liczyć.
  Zazwyczaj bezpośrednio porównują cenę jednostkową druku książki na offsecie z
  drukiem cyfrowym. Nie biorą pod uwagę kosztów, które nie występują przy technologii
  druku na żądanie, takich jak; koszt pieniądza w czasie, kosztów magazynowania,
  kosztów niesprzedawalnych zapasów oraz kosztów logistycznych. Tutaj edukacja następuje
  bardzo opornie, jednak można zauważyć już pewne rezultaty, zwłaszcza wśród wydawców
  komercyjnych, wydających ambitną literaturę niskonakładową. Konsultanci BMR oraz
  Redakcja “Wirtualnego Wydawcy” prowadzą na szeroką skalę edukację w tej dziedzinie.
• Po czwarte: system dotacyjny. Należy edukować takie instytucje jak; fundacje,
  wszelkiego rodzaju ministerstwa kultury itp. Od lat istnieje w Polsce system dotowania
  książek oparty na kosztach produkcji. Wydawca korzystający z dotacji, musi rozliczyć
  się z produkcji, przedstawiając fakturę z drukarni na taki nakład książki, jaki
  został przedstawiony we wniosku o dotację. Od lat pracujemy z różnego rodzaju
  fundacjami z całego świata i próbujemy pokazać ten błąd w systemie dotowania.
  Wiele nowocześnie zarządzanych fundacji już to zauważyła i zmienia swoje nastawienie
  do technologii druku na żądanie.
• Po piąte: układy autor – redaktor. Większość autorów wywiera nacisk na redakcję
  w wydawnictwach, aby ci nie zlecali druku w technologii POD. Autorzy obawiają
  się “nagiej prawdy” o własnych publikacjach, czyli sytuacji w której ich książka
  może być wydrukowana tylko w kilku egzemplarzach. To wstyd i upokorzenie dla większości
  autorów, zwłaszcza tych współpracujących w wydawnictwami akademickimi. Dla autorów
  lepiej aby wydawca wydrukował od razu 1000 egz., które później latami zalegają
  w magazynach. Zawsze wtedy można powiedzieć, że to nie książka była zła tylko
  wydawca nie potrafi promować i sprzedawać. Na wszystkich kursach organizowanych
  przez BMR zachęcamy redaktorów, aby nie ulegali presji autorów i drukowali w takiej
  technice, która jest dla nich najbardziej opłacalna.

Rynek książki w Polsce nie jest jeszcze w pełni przygotowany do przyjęcia, druku
na żądanie na wielką skalę. Jednak należy wierzyć w mądrość wydawców, którzy w
porównaniu do innych krajów dawnego bloku wschodniego, nieźle dają sobie radę
w konfrontacji z zachodem. Należy pamiętać, że 80% książek publikowanych w Polsce
mają nakłady poniżej 2000 egz. Ten ogromny rynek stoi otworem przed producentami
maszyn cyfrowych. (more…)

Ta strona jest dostępna tylko dla zalogowanych osób. Jeżeli masz konto, to się zaloguj, a w innym przypadku zarejestruj się.