“W związku z pojawiającymi się od kilku tygodni w „Gazecie Wyborczej” publikacjami, które dotyczą działań Instytutu Książki oraz jego kierownictwa, pragnę złożyć następujące oświadczenie.

Ukazujące się w GW teksty, informacyjne i publicystyczne, w większości w sposób nierzetelny i niepełny przedstawiają działania kierownictwa Instytutu Książki. Tym samym dopuszczają się manipulacji, która pod znakiem zapytania stawia dziennikarską rzetelność tej gazety. Niestety, niektóre media (papierowe i elektroniczne) w bezrefleksyjny sposób powtarzają te informacje, wpisując się w łańcuch nierzetelności. Nawet rutynowym i kontynuowanym po poprzednim kierownictwie działaniom przypisywane są intencje ideologiczne i polityczne. Egzemplifikacją takiej postawy jest przede wszystkim dziennikarska aktywność panów Grzegorza Nurka i Łukasza Grzesiczaka.

Ostatnim przykładem owej aktywności jest tekst pana Grzesiczaka pt. „Kozacka ballada o dobrej zmianie” (GW z 28. 07. 2016). Autor zwrócił się do Rzecznika Prasowego Instytutu z czterema pytaniami. Zapewniono go, że w ciągu 2 – 3 dni otrzyma odpowiedzi na wszystkie pytania. Brak natychmiastowej odpowiedzi (co mieści się w standardach PR oraz jest zgodne z prawem prasowym) Rzecznik uzasadniała bardzo pracowitym dla Instytutu okresem: zaangażowaniem pracowników w zlot Dyskusyjnych Klubów Książki we Wrocławiu, festiwal Era Nowe Horyzonty oraz sezonem urlopowym. Odpowiedź została udzielona rano 28 lipca. Jednak tego samego dnia ukazał się tekst „Kozacka ballada…” z końcowym zdaniem: „Komentarza od dyr. Jaworskiego nie udało się nam wczoraj uzyskać”. Oczywiście, nie udało się, bo dla Redakcji GW ważniejszy od rzetelności był termin publikacji.

Poniżej przedstawiam pytania zadane przez red. Grzesiczaka oraz odpowiedzi, które zostały do niego przesłane. Jeśli ktoś zada sobie trud i porówna je z opublikowanym tekstem, to z łatwością odczyta intencje, jakimi kierował się jego Autor i „Gazeta Wyborcza”.

Pytanie 1.
Organizator Forum Wydawców we Lwowie poprosił IK o wsparcie w zaproszeniu następujących autorów: Ziemowit Szczerek, Sławomir Shuty, Jarosław Mikołajewski, Piotr Czerski (Kordian Klecha), Maciej Robert, Piotr Marecki. Dyrektor Dariusz Jaworski podjął decyzję o tym, że wsparcie IK otrzyma jedynie Maciej Robert. Co było powodem odrzucenia pozostałych pisarzy zaproponowanych przez Ukraińców?

Odpowiedź:
Dział projektów zagranicznych, a szczególnie pracownik zajmujący się tzw. rynkiem wschodnim, z listy przesłanej przez organizatorów zarekomendował Dyrektorowi p. Macieja Roberta. Powodem takiej decyzji była m.in. już wcześniejsza obecność części tych twórców na targach we Lwowie oraz ograniczona ilość środków przeznaczonych na sfinansowanie pobytu twórców. Także w poprzednich latach organizatorzy przesyłali do IK szersze listy autorów, a dofinansowanie otrzymywali na dwóch, trzech twórców, resztę finansowała strona ukraińska. Tak było również w zeszłym roku.

Pytanie 2.
Instytut Książki zaproponował wysłanie na lwowskie targi książki Wojciecha Kudyby. Dlaczego akurat jego?

Odpowiedź:
Wojciech Kudyba napisał i wydał w Bibliotece Więzi powieść “Nazywam się Majdan” o współczesnej Ukrainie. Książka jest tłumaczona na język ukraiński i wkrótce będzie w tym kraju wydana.

Pytanie 3.
W 2015 roku we Lwowie było 6 pisarzy z Polski (Marek Bieńczyk, Jarosław Mikołajewski, Żanna Słoniowska, Adam Wiedemann, Janusz Leon Wiśniewski i Bohdan Zadura). W tym tylko dwóch. Dlaczego?

Odpowiedź:
Ograniczona ilość środków finansowych, które są przeznaczone na ten cel.

Pytanie 4.
W jaki sposób IK wesprze pobyt Macieja Roberta i Wojciecha Kudyby we Lwowie?

Odpowiedź:
Instytut Książki pokrywa koszty podróży i noclegów autorów oraz ich honoraria.

Pozostaje jedynie wyrazić ubolewanie, iż Redakcja „Gazety Wyborczej” w swojej niewątpliwej misji tropienia wszelkich nieprawidłowości w dzisiejszej Polsce, uniemożliwiła mi przedstawienie uzasadnienia rutynowych wszak decyzji, które podjąłem.”

Dariusz Jaworski

Dyrektor Instytutu Książki

 

za Instytut Książki