Kobiecy marzec w W.A.B.

Dwie bohaterki i dwie zapadające w pamięć opowieści.

Agnieszka Hałas i Urszula Jaworska o szukaniu swojego miejsca w świecie i poszukiwaniu własnej tożsamości.

 

Olga i osty
Agnieszka Hałas

premiera: 2 marca 2016

Kogo odnajdziesz po drugiej stronie lustra?

Oldze Pańkowskiej niewiele rzeczy w życiu się udało. Bezrobotna, bez chłopaka i bez większego celu w życiu chodzi szarymi ulicami Lublina – do czasu, gdy w rodzinnym mieście nie natrafi na portal prowadzący do Zaświatu. Dziewczyna zostaje gosposią w domu magika i rozpoczyna podróż w czasie i przestrzeni. Poznając prawa rządzące Zaświatem, czytelnik odkrywa też bolesne fakty z życia bohaterki – trudne relacje z matką, którą Olga musi opiekować się w chorobie nowotworowej, odejście uwielbianego ojca, brak pracy, porzucenie przez narzeczonego, nagłe zniknięcie poznanego na wakacjach Dominika, który okazał się bratnią duszą w nieprzyjaznym świecie. Życie w magicznej, pełnej zagadek krainie, utkanej z dawnych wyobrażeń, marzeń i lęków Olgi, jednocześnie przerażającej i bliskiej, zmusza bohaterkę do skonfrontowania się z prawdą o sobie.

Agnieszka Hałas stworzyła inspirującą powieść o odkrywaniu swego miejsca w świecie, podążaniu za pragnieniami i dojrzewaniu do własnej historii.

 

Agnieszka Hałas (ur. 1980), mieszkanka Lublina, pasjonatka gór, z wykształcenia i pasji biolog molekularny. Czytelnikom znana jest głównie z cyklu Teatr węży (I tom ukazał się w 2011, II i III w 2013) oraz swoich opowiadań z gatunku fantasy publikowanych w czasopismach “Science Fiction”, “Fantasy i Horror” i “Fenix” oraz w dwóch zbiorach: Między Otchłanią a Morzem (2004) i Po stronie mroku (2013).

---

Wszystkie kolory snów
Urszula Jaworska

premiera: 30 marca 2016
seria: z miotłą

Wzruszająca, ale nie sentymentalna, niebanalna i zapadająca w pamięć literatura kobieca.

Urszula Jaworska w swoim debiucie zabiera nas do niedostępnego, zamkniętego przed ludźmi z zewnątrz świata szpitala psychiatrycznego. Jej powieść Wszystkie kolory snów udowadnia, że o kobietach i kobiecym doświadczeniu w całym jego bogactwie i różnorodności można pisać oryginalnie.

Bohaterka powieści, Zuzanna, jest córką, matką, żoną, kochanką i psychologiem pracującym w szpitalu psychiatrycznym. W każdej z tych ról stara się żyć po swojemu, ucząc się na błędach. Zestawianie “normalnego” życia Zuzanny z relacjami jej pacjentów rzuca nowe światło na macierzyństwo, kobiecość, związki i przyjaźnie między kobietami. Okazuje się, że normalność to pojęcie względne.
To zestawienie, kontrast, jeszcze bardziej uwydatnia uniwersalność ludzkich przeżyć, niezależnie od wieku, wykształcenia, statusu społecznego czy kondycji psychicznej. Poszukiwanie własnej tożsamości, walka o niezależność czy wreszcie przemijanie to tematy, które dotyczą każdego z nas.

Urszula Jaworska,psycholog i psychoterapeuta. Od trzydziestu lat pracuje w szpitalu psychiatrycznym, a także w ośrodku zajmującym się przemocą wobec kobiet i dzieci. Występuje też jako biegły sądowy. Jak twierdzi, po tylu latach pracy z ludźmi wciąż nie przestaje jej fascynować tkwiące w nich w różnych proporcjach dobro i zło. Mieszka i pracuje w Łodzi, mieście pełnym kontrastów. Miała już cztery łódzkie adresy, teraz mieszka pod miastem, na skraju lasu, gdzie lato jest pachnące i ciche. Wakacje lubi spędzać u siebie albo na pustej plaży nad Bałtykiem – o ile udaje się ją znaleźć.