"Front Zachodni" już w księgarniach

Front zachodni, który ciągnął się od belgijskiego wybrzeża na północy po granicę Szwajcarii na południu, miał się okazać najważniejszym terenem walk I wojny światowej. To właśnie tam Niemcy, Francja i Wielka Brytania skoncentrowały główną część sił militarnych – i to właśnie tam, jak wielu wierzyło, wojna miała się rozstrzygnąć jeszcze przed Bożym Narodzeniem roku 1914.

Niemiecki sztab generalny zdawał sobie sprawę, jak niebezpieczne będzie prowadzenie wojny na dwóch frontach, zarówno z Francją, jak i z Rosją. Tak zrodził się „plan Schlieffena”, który przewidywał wyłączenie Francji z wojny dzięki błyskawicznemu marszowi na Paryż przez neutralną Belgię. Nadzieje Niemców na szybkie zwycięstwo na Zachodzie przekreśliła jednak ich porażka w pierwszej bitwie nad Marną. Po „wyścigu do morza”, w którym każda ze stron starała się oskrzydlić przeciwnika, front zachodni się ustabilizował, a walki przybrały postać wojny okopowej.

Rok 1915 okazał się niepomyślny dla sprzymierzonych, gdy żaden z ataków nie zdołał przebić niemieckiej linii obrony. By przełamać impas, zaplanowano na rok 1916 ofensywę z równoczesnymi operacjami przeciwko państwom centralnym na pozostałych europejskich teatrach działań wojennych.

Szeroko zakrojoną ofensywę udaremnił niemiecki szturm na twierdzę Verdun, który miał wyczerpać francuskie oddziały. W rezultacie operacja nad Sommą stała się w znacznej mierze brytyjską akcją dla odciążenia francuskich sojuszników. Rzeź brytyjskiej Nowej Armii pierwszego dnia bitwy nad Sommą stała się symbolem okrucieństwa I wojny światowej. Nim rok 1916 dobiegł końca, wiadomo już było, że żadna ze stron nie może liczyć na łatwe zwycięstwo.

Michael S. Neiberg jest profesorem historii i jednym z dyrektorów Ośrodka Studiów Wojennych i Społecznych na University of Southern Mississippi. Jest autorem i redaktorem wielu książek, artykułów i recenzji. Specjalizuje się w historii pierwszej wojny światowej i globalnym wymiarze historii wojskowej. Jego ostatnie publikacje to Fighting the Great War: A Global History i Soldiers Daily Lives: The Nineteenth Century.

Dennis Showalter jest profesorem historii w Colorado College i byłym przewodniczącym Towarzystwa Historii Militarnej. Specjalizuje się w porównawczej historii wojskowości. Jego ostatnie monografie to The Wars of Frederick the Great, The Wars of German Unification, Tannenberg 1914. Zderzenie imperiów oraz Patton i Rommel. Dowódcy XX wieku.

Ze względu na szeroki zakres materiału dotyczącego konfliktu na zachodzie Europy temat działań wojennych został podzielony na dwie części. Drugim proponowanym tytułem jest

 
Po brutalnych bitwach pod Verdun i Sommą wojska sprzymierzone usiłowały zakończyć wojnę na froncie zachodnim w 1917 roku. Rozpoczęły szeroko zakrojoną ofensywę francuską w Szampanii, wspartą ofensywą brytyjską pod Arras na północy. Ataki nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, a w wojsku francuskim rozpoczęła się seria buntów. W rezultacie ciężar głównych walk prowadzonych do końca roku wziął na siebie Brytyjski Korpus Ekspedycyjny i stoczono trzecią bitwę pod Ypres, bardziej znaną jako bitwa pod Passchendaele.

Starcie to przerodziło się w bezwzględną rzeź we flandryjskim błocie, a sprzymierzonych pod koniec 1917 roku napawało nadzieją już tylko pojawienie się pierwszych oddziałów amerykańskich oraz dobrze rokujące na przyszłość, nadzwyczaj udane natarcie wojsk pancernych podczas bitwy pod Cambrai.

W roku 1918 zdesperowani Niemcy przeprowadzili ofensywy wiosenne, aby pokonać sprzymierzonych przed przybyciem kompletnych wojsk amerykańskich. Atak był bliski powodzenia, ale w końcu załamał się w obliczu dużego oporu i problemów logistycznych. Po bitwie pod Amiens sprzymierzeni kontynuowali natarcie: Brytyjczycy we Flandrii, a Francuzi i Amerykanie w rejonie Mozy i Argonnów. We wrześniu Niemcy zdali sobie sprawę, że przegrają wojnę, więc postanowili zawrzeć pokój, zanim oddziały aliantów wkroczą na niemiecką ziemię. Zawieszenie broni weszło w życie 11 listopada 1918 roku o godzinie 11.00, choć wojnę oficjalnie zakończyło podpisanie traktatu wersalskiego w czerwcu 1919 roku.

Andrew Wiest jest profesorem historii, kierownikiem programu badań nad wojną wietnamską i jednym z kierowników Ośrodka Studiów Wojennych i Społecznych na University of Southern Mississippi. Wykładał na USAF Air War College oraz na Royal Military Academy  w Sandhurst. Ostatnio opublikował Atlas II wojny światowej (wraz z Davidem Jordanem), Haig: The Evolution of a Commander, Rolling Thunder in a Gentle Land: The Vietnam War Revisited i Vietnam’s Forgotten Army:  Heroism and Betrayal in the ARVN.

Dennis Showalter jest profesorem historii w Colorado College i byłym przewodniczącym Towarzystwa Historii Militarnej. Specjalizuje się w porównawczej historii wojskowości. Jego ostatnie monografie to The Wars of Frederick the Great, The Wars of German Unification, Tannenberg 1914. Zderzenie imperiów oraz Patton i Rommel. Dowódcy XX wieku.

Obie książki zawierają:
* Szczegółowy i przystępny opis tła i przebiegu konfliktu na froncie zachodnim w końcowych latach I wojny światowej.
• Ponad 200 niezwykłych fotografii i rysunków ukazujących żołnierzy, sprzęt, broń i dowódców obu stron.
• Ponad 20 kolorowych przejrzystych map głównych bitew i kampanii, od grzbietu Vimy i ofensyw wiosennych po „sto dni” i zawieszenie broni.

Z serii Historia I wojny światowej ukazały się:

Front wschodni 1914–1920
Michael S. Neiberg i David Jordan

Front zachodni 1914–1916
Michael S. Neiberg

Front zachodni 1917-1918
Andrew Wiest

W 2011 ukażą się:

Gallipoli i Bliski Wschód 1914–1918
Edward J. Erickson

Bałkany, Włochy i Afryka 1914–1918
David Jordan

Wojna na morzu 1914–1918
Tim Benbow