Pani Nela z Saskiej Kępy to niezwykła, fabularyzowana opowieść, która pozwoli nam bliżej poznać Anielę Bińkowską, której przyszło budowach swe życie w niesprzyjających czasach. Jest rok 1928. Tytułowa, siedemnastoletnia Nela przyjeżdża z Łodzi do Warszawy, by właśnie tu rozpocząć nowe, lesze życie. Niestety bohaterka jeszcze nie wie, że nowe nie oznacza łatwe…

Poruszająca historia, która losy prawdziwych bohaterów zgrabnie przyodziała w literacką fikcję. Na przestrzeni kolejnych lat rodzi się przyjaźń, z czasem pojawia upragniona miłość, która podobnież jak wojna, będzie miała swój wielki początek i koniec. Brat Neli, Władysław Bieńkowski, był znanym socjalistą i działaczem politycznym, który w rządzie Gomułki pełnił funkcję ministra oświaty. Za sprawą Flory – pisarki i poetki, przyszłej żony Władysława, Nela otarła się o świat przedwojennych, warszawskich literatów, a o jej rękę zabiegał poeta Lucjan Szenwald. Ostatecznie serce Neli skradł warszawski inżynier Stanisław. Po wymarzonym ślubie para zamieszkała na Saskiej Kępie, niestety ich szczęście nie trwało długo, ponieważ ukochany mąż okazał się lekkoduchem, kobieciarzem i hazardzistą.

Pani Nela z Saskiej Kępy to historia, która oparta została na prawdziwym życiorysie. Większość bohaterów to postacie autentyczne. Lekko opowiedziane skrawki z życia, w tle dawna Warszawa: od czasów przedwojennych, poprzez okres okupacji i lata powojenne ze szczególnym uwzględnieniem jej peryferyjnej wówczas dzielnicy – Saskiej Kępy.

Znani na temat książki

„Bohaterka powieści, urocza Pani Nela, znana była na Saskiej Kępie większości starych mieszkańców. Tę znakomicie napisaną i wkomponowaną w klimat dawnej Warszawy opowieść o tak ciekawych losach tej niezwykłej kobiety, czyta się jednym tchem. Jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla mieszkańców Warszawy czy historyków, ale dla wszystkich wrażliwych, ceniących dobrą literaturę czytelników. Również tych bardzo młodych!”

Laura Łącz, aktorka

„Panią Nelę znam od dziecka. Nic dziwnego, mieszkała w domu naprzeciwko i przyjaźniła się z moją babcią Genowefą. Latem jeździły do Łeby, a wiosną i jesienią spacerowały po podwarszawskich lasach. Bardzo lubiłam panią Nelę, bo traktowała dzieci po partnersku…Pamiętam też spotkania pod starym orzechem w u pana Jana Wrotniaka (…) Pani Nela przyprowadzała Anię i brata – Władysława Bieńkowskiego z żoną Florą, która była pisarką i dziećmi. Bieńkowski był wtedy wysokim funkcjonariuszem politycznym, miał podobno jakiś wpływ na Władysława Gomułkę, tak przynajmniej twierdził mój tata, który zażarcie z nim dyskutował. (…) Żałuję bardzo, że byłam wtedy za mała, żeby te rozmowy zrozumieć, a co dopiero – żeby je zapisać. Dlatego widzę głęboki sens w publikacjach takich, jak ta. Jeśli tylko można, trzeba „ocalać od zapomnienia”.

Maria Szabłowska, dziennikarka

DATA PREMIERY – 30.06.2016

KATEGORIA – Literatura wspomnieniowa, obyczajowa

WYDAWCA – Psychoskok

ISBN – 9788379005826

ILOŚĆ STRON – 212