III miejsce w kategorii książek dla młodzieży w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren zorganizowanym przez Fundację „Cała Polska czyta dzieciom”.

Streszczenie
Rodzina głównej bohaterki, Kasi, i jej sześcioletniej siostry Oli – pozostawiona przez ojca bez środków do życia i niepokojona przez jego wierzycieli – opuszcza dom i przenosi się do małego miasteczka, do babci. Dziewczęta, każda na swój sposób, muszą się odnaleźć w nowym środowisku. Nie jest to łatwe. Obydwie rozpoczynają naukę w nowych szkołach, wśród nowych twarzy. Kasia w dodatku przygotowuje się do matury i musi zdecydować o swoim dalszym życiu. Głównym jednak problemem, z którym boryka się ich rodzina, jest choroba średniego dziecka, 12-letniego Jaśka, cierpiącego na autyzm. Dziewczęta walczą o akceptację i zrozumienie w nowym środowisku. Zanim jednak je zdobędą, muszą sobie odpowiedzieć na pytanie, co się dla nich naprawdę liczy. Z tej perspektywy obserwują swoje otoczenie, szukając prawdziwej przyjaźni i miłości.
Książka bardzo umiejętnie dotyka spraw trudnych, z którymi borykają się współczesne nastolatki, nie tylko bohaterka powieści, ale także jej koleżanki i koledzy. Stawia pytania o wartość poświęcenia dla innych i możliwość przełamywania barier dzielących ludzi.

Nota okładkowa
Ważne powody sprawiają, że niemal z dnia na dzień Kasia z mamą i młodszym rodzeństwem muszą opuścić Warszawę. Kończyć liceum i zdawać maturę przyjdzie Kasi w nowej szkole. Matura to jednak nie jedyny czekający ją egzamin – tu, w tym miejscu, o którym początkowo myśli, że jest w nim tylko na chwilę…
Czego dowie się o swoich nowych koleżankach i kolegach: samotniku Albim, Zuzannie – ślicznej dziewczynie z wadą wymowy, wiecznie błaznującym Gondolu, Konradzie – najprzystojniejszym z tegorocznych maturzystów? Jaką rolę w jej życiu, a także w życiu jej autystycznego brata odegra ogolony na łyso sąsiad z tatuażem i kolczykiem?
O tej książce można powiedzieć to samo, co Kasia mówi o swej ukochanej baśni Apolejka i jej osiołek: „jest o odmienności i wytrwaniu. Jest w niej to «zawsze będę cię kochać», wbrew wszystkiemu i wszystkim”.

O autorce
Beata Wróblewska ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 16 lat pracuje w Podkowiańskim Liceum Ogólnokształcącym. W 1989 r. wydała książkę poświęconą literackiemu obrazowi Podkowy Leśnej (W salonie i Arkadii). Jest autorką felietonów, recenzji i wywiadów, które ukazywały się w „Podkowiańskim Magazynie Kulturalnym”. Pisywała felietony dla czasopisma „Dziecko”, a w latach 1997–1998 na zamówienie „Gazety Wyborczej” napisała około sześćdziesięciu bajek dla dzieci. W roku 2004 ukazał się tomik poetycki Zeszyt rodzinny. Jej debiut powieściowy Małgosia z Leśnej Podkowy został uhonorowany III nagrodą w konkursie „Popisz się przed dzieckiem” (2004) i wyróżniony Nagrodą Literacką im. Kornela Makuszyńskiego (2006).