Pewnego piątku, prawie dwa tysiące lat temu, prawdopodobnie 7 kwietnia 30 roku po Chrystusie, na wzgórzu pod Jerozolimą został stracony Jezus z Nazaretu. Roku Jego śmierci nie da się już jednak stwierdzić z ostateczną pewnością…

 

Tak rozpoczyna się pierwsza część książki – niezwykle precyzyjny opis wydarzeń wielkiego tygodnia w ujęciu Gerarda Lohfinka. Starając się dotrzymać danej czytelnikowi obietnicy, że opisane oto zostaną jedynie “nagie fakty”, autor czyni ważne zastrzeżenie:

 

“Wszystko, co człowiek obejmuje swoim umysłem i wyraża w języku, jest już efektem interpretacji.W drugiej części książki autor pisze o Jezusie Ewangelii.”

 

Lohfink z okrutną oczywistością wykazuje, że każdy inny “pomysł na Jezusa” – politycznego rewolucjonistę, zagorzałego obrońcę mieszczańskiej moralności, archetyp nieświadomości czy gwiazdę pop – uznać należy za uwarunkowaną historycznie ideologię stworzoną w odpowiedzi na autentyczne ludzkie pragnienia. Czytana we wspólnocie świadków wiary opowieść o Jezusie św. Marka czy św. Jana pozostaje natomiast na zawsze Dobrą Nowiną w swej prostocie i religijnej funkcji doskonałą.