Ważna premiera edukacyjna w OW Impuls

Początek nowego roku to czas podsumowań minionego. Oficyna Wydawnicza Impuls w 2012 r. potwierdziła swoja pozycję wśród wydawców książki naukowej i akademickiej, publikując ponad sto nowych tytułów, docierając do licznej rzeszy wymagających czytelników: pedagogów, terapeutów, rodziców itd. Nasze książki zdobyły też liczne nagrody
i wyróżnienia, zarówno branżowe, jak i czytelnicze. W minionym roku wprowadziliśmy również na rynek ponad sto książek elektronicznych w najpopularniejszych formatach PDF, ePub czy Mobi. Nasz oferta w tej wersji to już ponad 600 tytułów. W tym roku zapowiadamy ich jeszcze więcej oraz przygotowujemy specjalną niespodziankę na pierwszy kwartał.

Autorzy najnowszych publikacji podejmują problemy niezwykle ważne i wymagające pogłębionej refleksji. Wiele nowości porusza tematy aktualne i istotne, a także otwiera nowe drogi do dyskusji nad poszczególnymi zjawiskami. Przykładem są nowe i wyjątkowe serie. Pierwszą – „Pedagogika Nauce i Praktyce” – tworzą trzy podręczniki autorstwa znakomitych pedagogów: prof. Czesława Kupisiewicza i prof. Bogusława Śliwerskiego. Druga seria – „Palące Problemy Edukacji i Pedagogiki” – składa się z pięciu naukowych publikacji przygotowanych pod redakcją naukową prof. Marii Dudzikowej. Dzisiaj oddajemy do Państwa rąk dwie książki z tej serii: Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej oraz Fabryki dyplomów, czy universitas? Rzecz o edukacji akademickiej.

Fragment tutaj

W dzisiejszej wiadomości Oficyna wydawnicza IMPULS prezentuje pierwszy tytuł z nowej serii: “Palące Problemy Edukacji i Pedagogiki” – książkę pod red. Marii Dudzikowej i Henryki Kwiatkowskiej, zatytułowaną Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej.
 
Publikacja inspiruje do krytycznego oglądu rzeczywistości edukacyjnej poprzez pryzmat składanych deklaracji i demaskowanych działań pozornych, obecnych na różnych piętrach funkcjonowania edukacji jako zarządzanego przez liczne agendy systemu. Chodzi o sprzyjanie czujnej, wnikliwej i wrażliwej na przejawy pozoru krytycznej obserwacji. Mamy więc tu do czynienia z pracą, która podejmuje problematykę ważną nie tylko ze względu na walory poznawcze, ale również ze względu na walory społeczne i praktyczne. Jej znaczenia można też upatrywać w inspirowaniu do badawczego penetrowania fenomenu deklaratywności i związanego z nią pozoru w edukacji. 

Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha:

Książka […] jest kierowana do krytycznego nauczyciela oraz do pedagogów zajmujących się teorią nauczania, społecznym funkcjonowaniem szkoły oraz zasadami przebudowy środowiska szkolnego, jego reformowaniem i doskonaleniem […] także do intelektualnych elit humanistycznych, realizujących politykę społeczną w państwie. Nawet ta ostatnia kategoria odbiorców książki jest szczególnie ważną grupą adresatów, bo głównym jej przesłaniem jest sztuka budowania i doskonalenia systemu szkolnego, budowania kapitału społecznego jako najważniejszego składnika rozwoju społecznego.
[…] Profesor Maria Dudzikowa jest ogromnie doświadczoną znawczynią problemów szkoły, klasy, dziecka i wie, co trzeba zrobić, aby szkoła nie funkcjonowała w świecie pozorów. Redaktorka pracy przy wsparciu swej młodszej koleżanki jest swoistą gwarancją jakości merytorycznej pracy. Trudno o bardziej kompetentną osobę w zakresie organizacji i funkcjonowania szkoły, idei jej nauczania i wychowania niż profesor Maria Dudzikowa.

W drugiej części polecamy serię autorskich podręczników akademickich „Pedagogika Nauce i Praktyce”:

1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości  (opis książki)
2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki (opis książki)
3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki  (opis książki)

Pedagogika ogólna, książka Bogusława Śliwerskiego stanowi kolejne potwierdzenie niezwykle wysokiego statusu tego naukowca we współczesnych naukach o edukacji. Stoi – pod każdym względem – na bardzo wysokim poziomie merytorycznym, posiadając przy tym wszystkie te cechy, które charakteryzują dzieła wybitne: oryginalność idei, swobodę i wartkość narracji, integralność wywodów, odwoływanie się do bogatej i reprezentatywnej literatury przedmiotu, erudycyjność, wreszcie „mądrą metanarracyjność”. […] Jest przy tym dzieło to wspaniałą i udaną próbą potwierdzenia statusu naukowego pedagogiki jako dyscypliny z istoty swojej interdyscyplinarnej, która pozostając na styku idei i rzeczywistości, krystalizuje wiele problemów teoretycznych i społecznych. Jednocześnie podręcznik ten zawiera – bardzo trafną –  autorefleksję pedagoga nad tożsamością  pedagogiki jako nauki i jako praktyki społecznej, przy jednoznacznym opowiedzeniu się za ideą „kulturowego krytycyzmu” i orientacją na tworzenie „lepszego świata”. To także tożsamość, której integralną częścią jest rezygnacja z jakiegokolwiek autorytaryzmu i orientacja na rozwój podmiotowości młodych ludzi.

Z recenzji prof. dr. hab. Zbyszko Melosika