Błyskotliwa, pełna alegorii i literackich tropów opowieść o gnostyckim spisku
wplecionym w historię sowieckiego imperium jest jednocześnie przenikliwą diagnozą
współczesnej cywilizacji oraz wymownym wyrazem rozczarowania Sorokina dzisiejszym
światem, jego nieuzasadnioną wiarą w technologię i intelekt.

Lód to również powieść o coraz silniejszej tęsknocie za tym, co autentyczne, za nieskażonymi
uczuciami i ludzkim braterstwem. Połączenie spiskowej teorii dziejów, skrajnie
pesymistycznej oceny rzeczywistości, groteski oraz czarnego humoru tworzy w tej
książce mieszankę wybuchową, wzbogaconą dodatkowo mistrzowską narracją i agresywnym,
sugestywnym językiem.

 

Troje mieszkańców Moskwy – dwudziestoletni student, wpływowy prawnik i prostytutka
– jednego dnia pada ofiarą porwania. Nie tylko oni; w całym mieście znikają ludzie
starzy i młodzi, biedni i bogaci. Nie mają ze sobą nic wspólnego poza jednym:
wszyscy są jasnowłosi i niebieskoocy. W dzisiejszej Rosji nikt się temu nie dziwi,
nie dziwią się nawet sami uprowadzeni. Nie są szczególnie zdumieni nawet wówczas,
gdy porywacze – również niebieskoocy blondyni – okładają ich po piersiach ogromnym
młotem wykonanym z lodu. Mało kto wychodzi żywy z tej ekscentrycznej ceremonii.
Nieliczni szczęśliwcy odzyskują przytomność, by od swych niedawnych oprawców dowiedzieć
się, że życie, które wiedli dotychczas było jedynie snem. teraz przebudzili się,
aby poznać swą boską naturę i dołączyć do grona wybrańców – do spisku, sięgającego
najgłębszych mroków historii, do potężnego bractwa, którego członkowie posiedli
wystarczający wpływ na losy świata, żeby zrealizować swój cel – porzucić hańbiącą,
materialną egzystencję.

 

Powieść “Lód” znalazła się w finale rosyjskiego Bookera i była bestsellerem w
Rosji w 2002 roku. W 2004 roku ukazał się jej prequel “Put’Bro”