Jak osiągnąć zamierzony cel?

Odpowiedzi na to pytanie może udzielić książka Marka Strasza “Grać pierwszy fortepian. Rozmowy z Adamem Makowiczem”

Adam Makowicz zanim został światowej sławy jazzmanem, pokonał szereg przeszkód. Oto fragment jego wspomnień:

“Małe koncerciki jazzowe organizowano w klubach studenckich, dla, jak uważano, lekko szemranego towarzystwa. Nie wiadomo, czego tam się słucha, nie wiadomo, co robi, a na pewno ostro pije. To środowisko było traktowane jak jakiś margines, które fascynuje się jakąś wariacką muzyką, kakofonią i tak dalej.

No i oczywiście moi rodzice uważali, że ja gram taką muzykę z marginesu, nie wiadomo co. Jak wszyscy rodzice martwili się, kim ich syn chce być. Chcieliby, żebym zdobył jakiś zawód, zarabiał, założył potem rodzinę i tak dalej. 
Żebym prowadził jakieś rozsądne życie. Pytali mnie — ,,Kim ty będziesz? W knajpie będziesz grał? Będziesz pił alkohol i co wtedy z ciebie wyrośnie?” Dla rodziców nie był to żaden zawód. (…)

I tak wyrastałem w tych najtrudniejszych latach, 15, 16, 17 lat, no i rodzice w żadnym wypadku nie chcieli się zgodzić, żebym uczył się jazzu. I rzeczywiście, gdzie miałbym się go uczyć? Nikt go nie uczył, nikt nie wiedział, co to jest i jak uczyć”.

Więcej informacji na stronie:
http://jazzowisko.pl/grac-pierwszy-fortepian-rozmowy-z-adamem-makowiczem/