Dwutomowy Słownik polskiej krytyki artystycznej XX i XXI wieku jest całościowym spojrzeniem na życie artystyczne ostatnich stu lat. Publikacja ma na celu prezentację rozmaitych strategii pisarstwa o sztuce, oferując syntetyczną interpretację postaw krytyków oraz rozległego spectrum pojęć używanych w dyskursie krytycznym.

Słownik polskiej krytyki artystycznej XX i XXI wieku pod redakcją Ryszarda Kasperowicza, Marcina Lachowskiego i Piotra Majewskiego zawiera:

 

Tom I – Słownik biograficzny – stanowi integralną całość ze Słownikiem pojęć polskiej krytyki artystycznej. Te zwięzłe biogramy mają za zadanie ukazać nie tylko konkretne losy, konkretne biografie, lecz także wskazać na bardziej funkcjonalne aspekty życia ludzi, którzy czasem profesjonalnie, czasem przygodnie poświęcali swój czas i swoje zdolności pisarstwu krytycznemu. W powiązaniu ze Słownikiem pojęć tom I prezentuje swoisty związek życia i sztuki, który w doświadczeniu krytyka ma zapewne wymiar i konstytuujący jego ogląd sztuki, i zarazem wpływa na jego życie, oddane w jakimś sensie studiowaniu i osądzaniu „życia form”.

Tom II – Słownik pojęć – jest przewodnikiem po najważniejszych, najczęściej występujących, najbardziej charakterystycznych i najbardziej doniosłych pojęciach – ideach, nie tylko kształtujących, ale też odsłaniających, nie zawsze wprost, intelektualno-poznawcze instrumentarium językowo-konceptualne charakterystyczne dla polskiej krytyki sztuki. Używano tych pojęć w różny sposób, kierując się różnymi intencjami, czasem wydobywając jakiś nowy ich sens, czasem stosując je na zasadzie lingua franca. Ich uderzającą cechą jest to, że pełniły różne funkcje, za ich pomocą oceniano, nazywano, opisywano rozmaite aspekty twórczości, a także budowano zakres krytycznej tożsamości i postać artystycznego credo.

tnkul.pl