Anna Janko, Piotr Matywiecki, Justyna Bednarek i Daniel de Latour oraz Magdalena Kicińska zostali laureatami Nagrody Literackiej m. st. Warszawy dziewiątej edycji. Tytuł Warszawskiego twórcy otrzymał Eustachy Rylski.

Decyzją Jury nagrodę w kategorii proza otrzymała Anna Janko za książkę „Mała zagłada” (Wydawnictwo Literackie). W kategorii poezja nagrodę otrzymał Piotr Matywiecki za tom „Którędy na zawsze” (Wydawnictwo Literackie). W kategorii “literatura dziecięca – tekst i ilustracje” nagrodę otrzymali Justyna Bednarek i Daniel de Latour (ilustracje) za książkę „Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych)”, wydaną przez Poradnię K., a jako “edycję warszawską” nagrodzono Magdalenę Kicińską za książkę „Pani Stefa” (Wydawnictwo Czarne) – biografię najbliższej współpracownicy Janusza Korczaka, Stefanii Wilczyńskiej.

Najważniejszą i jednocześnie najcenniejszą, piątą kategorią nagrody jest tytuł Warszawskiego Twórcy. Pisarz nim uhonorowany otrzymuje 100 tys. zł. W tym roku tytuł Warszawskiego Twórcy przypadł Eustachemu Rylskiemu. Tytuł Warszawskiego Twórcy otrzymali dotychczas: Jarosław Marek Rymkiewicz (2015), Wiesław Myśliwski (2014), Joanna Kulmowa (2013), Janusz Tazbir (2012), Janusz Głowacki (2011), Marek Nowakowski (2010), Józef Hen (2009) i Tadeusz Konwicki (2008). Laureaci w pozostałych kategoriach otrzymują po 20 tys. zł.

W jury pod przewodnictwem Janusza Drzewuckiego zasiadają Grażyna Borkowska, Karolina Głowacka, Joanna Kulmowa, Krzysztof Masłoń, Anna Romaniuk oraz Rafał Skąpski.

Kandydatów do nagrody zgłaszają wydawcy, księgarze, bibliotekarze oraz czytelnicy. Wybierano spośród książek żyjących autorów, napisanych w języku polskim i wydanych w 2015 roku. Zgłoszono 350 tytuły w czterech kategoriach. Aż 149 zgłoszono w kategorii proza, w kategorii poezja – 93 tytuły, literatura dziecięca – 66 oraz edycja warszawska – 42.

Nagroda jest kontynuacją wyróżnienia o tej samej nazwie przyznawanego w latach 1926-38. Pierwszym jego laureatem był najstarszy syn Adama Mickiewicza – Władysław, ostatnim zaś (przed II wojną) Leopold Staff (1938). Nagrodą tą wyróżniono też twórców tak wybitnych jak Wacław Berent (1929), Tadeusz Boy-Żeleński (1933), Pola Gojawiczyńska (1935), Maria Kuncewiczowa (1937).

W okresie powojennym istniały w Warszawie nagrody o podobnym charakterze (spośród laureatów warto przypomnieć m.in. Mirona Białoszewskiego, Kazimierza Brandysa, Ernesta Brylla czy Jerzego Waldorffa), nie było jednak konsekwencji ani w nazwie, ani w zasadach ich przyznawania. Nagroda Literacka m.st. Warszawy w obecnej edycji przyznawana jest od 2008 r. (PAP)