"Tak się w życiu składa, że są ludzie, którzy potrafią tworzyć nowe wartości, i tacy, którzy tego nie potrafią"

Ze zdziwieniem przeczytałem Panów „List otwarty wydawców polskich” z 28 maja 2010 roku.

Trudno domyślić się, czy napisali go Panowie z powodu zwykłej niekompetencji, amnezji, czy jest to kolejna próba zastosowania Goebbelsowskiej propagandy.

Obaj Panowie jako inicjatorzy-założyciele  „Targi Książki” Spółka z o.o. powinniście zapoznać się z zasadami i zwyczajami panującymi w branży targowej, a także z „własnymi” dokonaniami.

Jedna z nich mówi, że katalog targowy powinien zawierać informacje o wydawnictwach, których książki prezentowane są na targach przez upoważnionego wystawcę. Wpis powinien zawierać podstawowe informacje teleadresowe podwystawcy. Służy on potencjalnemu kontrahentowi do kontaktu z wydawnictwem, którego książka wzbudzi zainteresowanie.  Zarówno PIW, jak i BOSZ zgłosił jako podwystawców Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, który miał do tego prawo na podstawie podpisanych przez obu Panów umów o dofinansowanie.

Wskazanym byłoby także zapoznać się z różnicą między słowem „wystawca” a „podwystawca”.

A teraz kilka słów na temat narażania na szwank Panów „wiarygodności”, „zaufania” i „uczciwości”.

Zachęcony listem z dnia 28 maja 2010 roku zajrzałem do katalogu targowego I Warszawskich Targów Książki. Zainteresowała mnie różnica między „Alfabetycznym Spisem Wystawców” – 315 wpisów (str. 171–179) a „Wpisami Wystawców” 139 wpisów (str. 183–342).

Skąd ta różnica?

Przykładowo:

Strona 291: katalogu targowego : widzimy wystawcę „TOP MARK CENTRE/TMC ART” wystawca o nazwie „Sklepy z książkami „Jak wam się podoba”” stoisko A44 – jeden wpis, ale w „Alfabetycznym Spisie Wystawców” stoisko A44 występuje 42 razy – to ilu wystawców i podwystawców  jest na stoisku A44? Jeden czy czterdziestu dwóch.
Strona 335: „XACT GROUP” stoisko A10/1 – jeden wystawca. Ale w „Alfabetycznym Spisie Wystawców” pod literką „X” na stronie 179 firma „XACT GROUP” ma stoisko A54. Stoisko A54  występuje w „Alfabetycznym Spisie Wystawców”  23 razy – to ilu wystawców i podwystawców jest na stoisku A54 a może A10/1?   Firma „XACT GROUP” uczestniczyła także w 55. Międzynarodowych Targach Książki jako pojedynczy wystawca bez podwystawców. Znam tę firmę od kilku lat. XACT GROUP nigdy nie ma podwystawców.  Skąd się wzięli na I WTK?
Strona 266: „Porozumienie Wydawców Książki Historycznej” stoisko A41 – jeden wystawca. W notce informacja „Wydawnictwa obecne na stoisku PWKH:” i wymienione 17 nazw wydawnictw (bez adresów i kontaktów). W „Alfabetycznym Spisem Wystawców” 17 wpisów wydawnictwa na stoisku A41. Jednym z nich jest Zakład Narodowy im. Ossolińskich (bez jakichkolwiek danych teleadresowych), który uczestniczył w 55. Międzynarodowych Targach Książki.
Strona 206: „DOSŁUCHANIA.PL” stoisko A11 – jeden wystawca deklarujący możliwość zamówienia „ponad 2000 tytułów…”. W „Alfabetycznym Spisie Wystawców” stoisko A 11 występuje 31 razy. Czemu nie 2000?

Jeszcze raz proszę – zajrzyjcie, Panowie, do słownika języka polskiego. Tam są słowa „wystawca” i „podwystawca” i pamiętajcie, Szanowni Panowie, jak się robi katalog targowy. Podobno „Targi Książki” sp. z o.o. były organizatorem WTK. Katalog I WTK przynosi wstyd jego twórcom zarówno pod względem merytorycznym, jak i edytorskim.

Tak się w życiu składa, że są ludzie, którzy potrafią tworzyć nowe wartości, i tacy, którzy tego nie potrafią.

Przykre, że część z nich czasami rekompensuje sobie własne ułomności podkradaniem cudzego dorobku.

Szanowni Panowie.

Nawiązując do tak cenionych przez Was wartości, jak wiarygodność i uczciwość, przypomnieć należy, że Pan Rafał Skąpski w 2009 roku przyjął zaproszenie do Rady Programowej 55. Międzynarodowych Targów Książki, to jest w okresie, kiedy przygotowywał się do ich zniszczenia. Ponadto z informacji uzyskanych z MTK w Moskwie wynika, że Pan Rafał Skąpski w lutym 2010 roku odwiedził Ministerstwo Druku i Masmediów Federacji Rosyjskiej i powołując się bezpodstawnie na upoważnienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zapraszał na I Warszawskie Targi Książki, jednocześnie informując, że 55. MTK nie odbędą się. Pan dyrektor znalazł wtedy pieniądze na loty do Moskwy, ale brakowało mu na zapłacenie za stoisko PIW za 2009 rok. Szanowny Pan Prezes PTWK w ramach wdzięczności za otrzymywaną bezpłatnie corocznie salę Mickiewicza na ogłoszenie wyników kolejnych edycji konkursu na „Najpiękniejszą Książkę Roku” bezpodstawnie opluwa Ars Polonę i podkrada jej dorobek.

O „uczciwości” świadczy fakt, że w zastępstwie na posiedzenie Rady Programowej 55. MTK, która odbywała się 13 stycznia 2010, to jest na 2 dni przed sławetnym spotkaniem inicjatywnym w siedzibie Muratora, Pan Prezes Skąpski wydelegował Pana Tadeusza Górnego – do współpracy czy na przeszpiegi?

Jeszcze na początku kwietnia Pan Bogdan Szymanik prosił mnie o rezerwowanie dla Wydawnictwa BOSZ jego stałego miejsca w Sali Ratuszowej. Jak się wkrótce dowiedziałem, równocześnie obdzwaniał wydawców, namawiając do udziału w WTK i niebrania udziału w 55. MTK. Uczciwość Pana Bogdan Szymanika jest tak wielka, że otrzymawszy w 2009 roku w trakcie 54. MTK bezpłatnie 25 m2 powierzchnii na wystawę o plakacie polskim, w ramach podziękowania dla Ars Polona – podjął się jej dezawuowania i zawłaszczania jej dorobku.

Gdzież ten wzburzony, „uczciwy” Bogdan Szymanik, który kilka lat temu wypominał poprzedniemu prezesowi PTWK, że znaczną część nagród i wyróżnień w konkursie na „Najpiękniejszą Książkę Roku”  każdego roku otrzymuje WAiF? Zajął jego miejsce?

Przypomnieć wydawcom należy, że stosowane przez organizatorów IWTK Goebbelsowskie metody tysiąckrotnego powtarzania kłamstw i pomówień, by w podświadomości odbiorcy stały się prawdą, są już trzeci raz stosowane przez rzeczywistych mocodawców Szanownych Panów – właściciela MURATOR EXPO – firmę Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe i ich głównego właściciela Pana Zbigniewa Benbenka – członka Rady Nadzorczej „Targi Książki” Sp. z o.o. Te same chwyty stosowano, próbując przejąć targi mieszkaniowe i targi Wiatr i Woda. W obu przypadkach równocześnie odsądzano dotychczasowych organizatorów od czci i wiary i obiecywano „złote góry”. Realizacja obietnic przypominała poziom edytorski i merytoryczny katalogu targowego Warszawskich Targów Książki.

Szanowni Panowie.

Kiedy kilkanaście lat temu podejmowałem pracę w Ars Polonie, byłem dumny, że będę miał zaszczyt pracować w środowisku KULTURY. Kiedy czytam Wasz list i przypominam sobie wymienione wyżej i inne zdarzenia, zastanawiam się, ile kultury i uczciwości jest w kulturze?