premiera 15 lipca 2009, seria z wagą  

Szkice Zbigniewa Mikołejki dotyczą spraw różnorodnych, ale zawsze zaskakują świeżością i głębią spojrzenia. Kiedy pisze o sobie, o dojmującym poczuciu przemijania, nie czyni tego, by zamartwiać się nieuchronnością śmierci, ale wprost przeciwnie – by opowiedzieć o początku wszelkiego istnienia. Potrafi dokonać erudycyjnej analizy biblijnych opisów gwałtu, by zaraz potem napisać o tym, o kryje się za sprawą Josefa Fritzla, a także o przemilczanym antysemityzmie Mircei Eliadego.

 

 

 

Czy zatem – trzeba teraz postawić to pytanie – Eliade był antysemitą? W potocznym tego słowa znaczeniu, które bezpośrednio prowadzi do prześladowań i przemocy, oczywiście nie. Myślę nawet, że tego rodzaju antysemityzm napełniał go odrazą. Antysemityzm Eliadego sięgał więc, podobnie jak było to u Juliusa Evoli, Giovanniego Gentilego i innych faszystów włoskich, w sferę idei, w sferę ducha.                                                                                                                                        (fragment)

 

Niezależnie od tego, czy opisuje obrazy tajemniczego malarza (a właściwie – zdradźmy to – dwóch artystów skrytych pod wspólnym pseudonimem Monsu Desiderio), czy wskazuje antyżydowskie wątki w różnych czasach i miejscach, czy też zabiera nas do maleńkiej, urokliwej Krajenki, zawsze szuka tego, co pozostając wyjątkowym i niepowtarzalnym, okazuje się uniwersalne. Czy uniwersalność ta jest cechą zjawisk i rzeczy, czy też nadaje ją im wiedza i wszechstronność Mikołejki? 

Profesor Mikołejko skupił się na mitycznych formach zachowań, które tkwią uśpione w mentalności jednostek czy wspólnot
i ujawniają się nagle, nieproszone anarchizując nasze życie. Co więcej: ujawnić się muszą, ponieważ człowiek nie może lub nie potrafi uwolnić się od prawzorów zachowań zrodzonych z “Onego czasu”. Książka ta poszerza naszą wiedzę o nas samych. Takich, jakimi jesteśmy teraz, “na każdym miejscu i o każdej dobie”.
Prof. Ryszard Przybylski

 

Zbigniew Mikołejko (ur. 1951 w Lidzbarku Warmińskim) – filozof i historyk religii, eseista. Kierownik Zakładu Badań nad Religią w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, profesor Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa. Opublikował ponad osiemset tekstów w dziewięciu językach. Jest m.in. autorem książek: Elementy filozofii (sześć wydań: 1998.2008); Mity tradycjonalizmu integralnego (1998), Emaus oraz inne spojrzenia do wnętrza Pisma (1998), Żywoty świętych poprawione (W.A.B. 2001), Śmierć i tekst. Sytuacja ostateczna w perspektywie słowa (2001). Opatrzył posłowiem lub wstępem dzieła wybitnych teologów, filozofów i historyków, jak również głośne powieści o tematyce religijnej. Publikował m.in. na łamach “Gazety Wyborczej”, “Literatury na Świecie”, “Newsweeka”, “Res Publiki Nowej”, “Rzeczpospolitej”, “La Sicilia”, “Twórczości”, “Tygodnika Powszechnego”, “Uncaptive Minus”.

 

 

Patronat medialny:
Polska, Res Publica Nowa, Czas Kultury, Radio TOK FM,
Gazeta Gliwicka + Zabrze, Valkiria.net, Wirtualna Polska