Ponad 7 milionów sprzedanych egzemplarzy

 

O sztuce jest najpopularniejszą na świecie i niezwykle cenioną książką poświęconą zagadnieniom sztuki. Trudno znaleźć dzieło, które równie dobrze wprowadzałoby do tego tematu, poczynając od malarstwa jaskiniowego, a kończąc na eksperymentalnej sztuce współczesnej. Wszyscy jego czytelnicy uważają Gombricha za prawdziwego mistrza, który łączy wiedzę i mądrość z niepowtarzalnym darem przekazywania wielkiej miłości do opisywanych przez siebie dzieł sztuki.

Książka ta zawdzięcza swoją popularność szczerości i prostocie przekazu, a także doskonałemu stylowi pisarskiemu autora. Jak mówi on sam, jego celem było „wprowadzenie jasnego porządku w bogactwo nazwisk, okresów i stylów, które zapełniają strony dzieł bardziej ambitnych”, i pokazanie dziejów sztuki jako procesu nieustannego splatania się i przeobrażania tradycji, który sprawia, iż każde dzieło odwołuje się do przeszłości, a jednocześnie wytycza przyszłość, jako żywego łańcucha, który łączy nasze czasy z epoką piramid.

Ta edycja oparta jest na szesnastym (!) wydaniu brytyjskim, poprawionym, poszerzonym i wzbogaconym o nowe opracowanie graficzne.

E.H. Gombrich (1909–2001) urodził się w Wiedniu, ale większość życia spędził w Anglii. Od 1936 r. pracował w Instytucie Warburga w Londynie, którego z czasem został dyrektorem. W latach 1959–1979 wykładał na Uniwersytecie Londyńskim jako jego profesor. W 1972 roku otrzymał tytuł szlachecki, później także Order Zasługi. Był Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego. Wśród wielu nagród, jakie otrzymał, była m.in. Nagroda Goethego oraz Złoty Medal miasta Wiedeń. Spod jego pióra wyszły książki, zbiory esejów i liczne artykuły. Największą sławą wśród nich cieszy się O sztuce – przełożone na ponad 20 języków, oraz Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawienia obrazowego. Na język polski przełożono także jego Krótką historię świata.

„Dzieło to będzie z pewnością nie tylko powszechnie czytane, ale wpłynie także na nasz sposób myślenia. Gombrich pisze stylem gawędziarskim i bezpośrednim. Przekazuje swoją wiedzę w sposób doskonale zrozumiały dla odbiorców zorientowanych w tej dziedzinie, a jednak ma zawsze coś nowego do powiedzenia na każdy temat. Znakomicie potrafi naświetlić atmosferę każdego okresu w sztuce. O sztuce to lektura, która dostarcza intelektualnej i fizycznej rozkoszy”.

„Moje myślenie  o sztuce, tak jak większości historyków sztuki mojego pokolenia, zostało w dużej mierze ukształtowane przez Ernsta Gombricha. Miałem 15 lat, kiedy przeczytałem jego dzieło, i podobnie jak miliony innych czytelników, czułem, że ofiarowano mi mapę jakiegoś wielkiego terytorium i razem z nią podstawy do spenetrowania go głębiej bez strachu, że sobie nie poradzę”.

Neil MacGregor, dyrektor National Gallery, Londyn, 1995

„Podchodzę z ogromnym entuzjazmem do nowego wydania tego przełomowego dzieła, które tak bardzo pomogło zbliżyć ludzi i sztukę. (…) O sztuce Gombricha to książka, do której się wraca; w tym wydaniu można ją smakować jako dzieło klasyka”.

J. Carter Brown, National Gallery of Art, Waszyngton, 1995

„Trudno znaleźć inne dzieło, które by lepiej przybliżało ludzi – artystów, studentów i naukowców – do świata sztuki. O sztuce Gombricha to wspaniała opowieść, napisana przez wielkiego historyka, którego bezpośredniość, indywidualny styl i entuzjazm pozostają nieodmiennie zaraźliwe dla czytelnika”.

Christopher Frayling, Royal College of Art, Londyn, 1995

„O sztuce była pierwszą książką na ten temat, którą przeczytałam jako dziewiętnastoletnia studentka. Była dla mnie objawieniem i nie potrafiłam się od niej oderwać, bo otworzyła przede mną drzwi do największych osiągnięć ludzkiego ducha. Napisana z miłością i wielką erudycją, przejrzyście i z wielką przenikliwością, stanowi przełomowe dzieło w dziedzinie historii sztuki”.

Bridget Riley, artystka, 1995

„Mam wielki dług wdzięczności wobec Ernsta Gombricha. Jego historię sztuki przeczytałem w wieku piętnastu lat, z ciekawością i narastającym uzależnieniem. Ukorzeniła we mnie przeświadczenie o głównej roli sztuki w ludzkim doświadczeniu. Owo połączenie erudycji z osobistymi osądami zachęciło mnie do jak najdokładniejszego przyglądania się malarstwu i rzeźbie. Niedawno jeszcze raz przeczytałem tę książkę i znowu wywarła na mnie ogromne wrażenie”.

Antony Gormley, rzeźbiarz (laureat Nagrody im. Turnera za rok 1994), 1995

„Równanie: Wiedza + Oko; Rozwiązanie = Gombrich”.

Henri Cartier-Bresson, fotografik, 1995