3 grudnia 2021 roku została przyznana Nagroda Historyczna m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego. Za najlepszą książkę o tematyce historycznej jury pod przewodnictwem prof. Andrzeja Friszkego uznało „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949” Grzegorza Piątka, a Młodzieżowe Kluby Historyczne wyróżniły Karolinę Sulej i książkę „Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady”

„Cieszę się, że nagradzamy książki historyczne, bo w ten sposób troszczymy się o jakość i uczciwość przekazu historycznego, ale też o pluralizm i szacunek dla różnych punktów widzenia. Składamy także hołd pamięci Kazimierza Moczarskiego — patrona nagrody — warszawiaka, żołnierza Armii Krajowej, autora słynnych Rozmów z katem. Jego biografia, postawa i twórczość potwierdzają, jak bliskie mu były wartości, które promujemy nagrodą” — mówił prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski.

Temperówka dla Grzegorza Piątka za książkę „Najlepsze miasto świata”
Jury doceniło książkę, w której temat powojennej odbudowy Warszawy został ujęty w sposób nowatorski i panoramiczny. Autor pokazał wielkie urbanistyczne problemy dawnej Warszawy, jej adoptowanie do roli stolicy państwa w II Rzeczypospolitej i mało znane koncepcje urbanistyczne okresu dwudziestolecia, kiedy szukano drogi rozwoju stolic zachodniej Europy — to wszystko wpłynęło na to, jak do odbudowy Warszawy zabrali się architekci i urbaniści.

Laureat otrzymał 50 tysięcy złotych oraz statuetkę — replikę temperówki patrona Nagrody, zaprojektowaną przez Jacka Kowalskiego z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Wydawcą książki „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949” jest W.A.B.

Karolina Sulej z Nagrodą Młodzieżowych Klubów Historycznych im. Kazimierza Moczarskiego
Obok głównej nagrody po raz szósty została wręczona Nagroda Młodzieżowych Klubów Historycznych im. Kazimierza Moczarskiego. Młodzież z 11 szkół średnich, w tym trzech warszawskich, ogłosiła, że „Ołówek Kazimierza Moczarskiego”, również zaprojektowany przez Jacka Kowalskiego, trafił do Karoliny Sulej za książkę „Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady” (Wydawnictwo Czerwone i Czarne).

Nagrodzona książka koncentruje się na temacie ubrań w obozach koncentracyjnych w czasie drugiej wojny światowej. „Więźniowie mówili, że nie są godni, by w ogóle cierpieć. Bo kto się będzie przejmował taką nieosobą odzianą w szmaty?” – mówiła w jednym z wywiadów Karolina Sulej. Rozmowy z ocalałymi i studiowanie archiwaliów pozwoliło dostrzec, że ubranie – jego rodzaj, krój, czystość – było dla więźniów narzędziem przeżycia i ocalenia własnej tożsamości. Ale obozy to nie tylko pasiaki, ale także esesmańskie mundury, które miały być emanacją siły i dominacji. Autorka nie poprzestała na doświadczeniu obozowym, lecz prześledziła dalsze losy ubrań: o ile pasiaki to wciąż tabu, mundury z trupią czaszką, pozbawione politycznego kontekstu, stały się erotycznym fetyszem, po który chętnie sięga popkultura.

W tym roku finał nagrody odbył się podczas wydarzenia online. Prowadzącym był Maciej Orłoś. W jury obok prof. Andrzeja Friszkego zasiadają: prof. Antoni Dudek, prof. Dobrochna Kałwa, prof. Jan Kofman, prof. Andrzej Kunert, prof. Anna Landau-Czajka, Tomasz Łubieński, dr Anna Machcewicz, dr Tomasz Makowski, prof. Daria Nałęcz, Małgorzata Szejnert i Andrzej Wielowieyski.

Nagroda Historyczna m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego, ustanowiona w grudniu 2018 roku uchwałą Rady m.st. Warszawy, jest kontynuacją nagrody powstałej w 2009 roku za najlepszą książkę poświęconą najnowszej historii Polski. To jedna z najważniejszych nagród historycznych w kraju, a jej laureatami byli m.in. Timothy Snyder, Karol Modzelewski, Jerzy Kochanowski, a w ubiegłym roku prof. Mariusz Mazur. Nagroda jest także uczczeniem pamięci Kazimierza Moczarskiego, dziennikarza i prawnika, demokraty i żołnierza Armii Krajowej.