Wioletta Grzegorzewska
„Wilcza rzeka”

Wydawnictwo W.A.B.

Premiera: 27 października

 

Wioletta Grzegorzewska powraca z poruszającą prozą autobiograficzną o tułaczce, przemocy, pandemii, ale też i o miłości.

Apokaliptyczny klimat tej intymnej, biograficznej prozy hipnotyzuje i niepokoi.
Olga Tokarczuk

 

Początek 2020 roku. Dobiegająca pięćdziesiątki pisarka, samotna matka postanawia wyprowadzić się z małej wyspy położonej na kanale La Manche. Kiedy jest już gotowa do drogi, na świecie wybucha pandemia. Ostatnim promem razem z córką, psem i kotem udaje jej się przepłynąć do Southampton, skąd wyrusza do Hastings.Na miejscu okazuje się, że mieszkanie, które miała wynająć od pewnego Ormianina, wcale na nią nie czeka. Od tego dnia próbuje przetrwać, tuła się z trzynastoletnią córką po przypadkowych stancjach, dzieląc je ze spotkanymi po drodze ludźmi, imigrantami, ubogimi i, takimi jak ona, życiowymi wykolejeńcami.

Gdzie jest to nasze miejsce? Czy podróż musi mieć swój cel? W tej autobiograficznej powieści o emigracji, miłości, ale i osamotnieniu, ujmującej pięknem języka, Wioletta Grzegorzewska stawia pytania, na które trudno znaleźć dziś odpowiedzi, ale które warto zadawać. Szczególnie teraz.

Wioletta Grzegorzewska – prozaiczka i poetka. Jej zbiór opowiadań Guguły (Wydawnictwo Czarne) z 2014 roku znalazł się w finale Nagrody Literackiej Nike oraz w finale Nagrody Literackiej Gdynia, a jego tłumaczenie (autorstwa Elizy Marciniak) otrzymało nominację do międzynarodowej Nagrody Bookera. W 2017 roku ukazała się jej powieść Stancje (Wydawnictwo W.A.B.), a w 2020 Dodatkowa dusza (Wydawnictwo Literackie). Mieszka w Wielkiej Brytanii.