Wszechświat jest definiowany jako wszystko, co istnieje, wszystko, co istniało, i wszystko, co będzie istnieć. Z tej definicji wynika, że nic nie może istnieć poza nim.

Jak twierdzi sam ks. prof. Michał Heller: “Gdy ogarniamy rozwój geometrii od starożytnych Greków aż do geometrii nieprzemiennej i syntetycznej geometrii różniczkowej, uderza nas niezwykła skuteczność racjonalnej myśli. Grecy i późniejsze czasy aż do nowoczesności łączyły tę racjonalność z Bóstwem. Ludzie Oświecenia woleli mówić o Ponadludzkim Rozumie, a my po prostu tę Racjonalność eksploatujemy, nieustannie ją tym samym pomnażając ponad nasze własne ograniczenia. Dzieje geometrii i jej zastosowań do badania świata pokazują, że pozostajemy w służbie Czegoś, co nas obejmuje i ponad nas wykracza. Badając Wszechświat stawiamy czoła Wielkiej Racjonalności”.