WYDAWNICTWO PSYCHOSKOK POLECA: „Kobiety Afryki – obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały”

autor: informacja sponsorowana , 15 January 2015

Przegląd

Typ: Literatura
Marka: Psychoskok

WYDAWNICTWO PSYCHOSKOK POLECA:

„Kobiety Afryki – obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały” to barwna opowieść Jadwigi Wojtczak – Jarosz o życiu polskich naukowców w Nigerii pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia.

W Polsce panuje komuna. Na półkowych sklepach znaleźć można jedynie ocet. W Afryce nie ma wody, nie tylko tej do kąpieli, często nie ma nawet wody do picia. A upał niemiłosierny. W takich warunkach przyszło pracować naukowcom i pracownikom uniwersytetów, którzy wyjeżdżając m.in. do Afryki w ramach „handlu zagranicznego”, zasilali swoją kadrą nowo powstające uczelnie oraz instytucje naukowe. Ich podróże miały różną motywację: od czysto przygodowej, po rodzinne, finansowe na politycznych kończąc. Autorka, Jadwiga Wojtczak-Jarosz, w swojej książce wspomina, jak zetknięcie się z tak odmienną kulturą ma wpływ na człowieka z Europy oraz odwrotnie – jak cywilizacja zachodu jest odbierana przez Afrykańczyków – lud plemienny wzrastający często w tajemniczym świecie pogańskich wierzeń i ludowych tradycji. Piękna powieść obyczajowa zróżnicowana krajobrazowo i etnicznie, z drugiej strony pozwalająca na nadludzką pracę kobiet, ich okaleczanie, wykorzystywanie. Sprawa afrykańskich kobiet przewija się przez wszystkie karty książki, a wspomnienia autorki stały się hołdem złożonym „kobietom Afryki”. Kobietom, które zbyt często musiały patrzeć na choroby, kalectwo i śmierć swoich dzieci, które z powodu niedożywienia i braku podstawowych witamin, nie miały szans na przeżycie. Choć to opowieść fabularna, opiera się na wydarzeniach prawdziwych, każda z postaci ma swój pierwowzór z realnego świata.

Zapoznaj się z niezwykłymi losami bohaterów wspomnień „Kobiety Afryki…” – a nie spojrzysz na świat tymi samymi oczami. Zobaczysz piękne i odmienne miejsce na ziemi z przeszywającą brutalnością i bezwzględnością.

Fragment książki „Kobiety Afryki – obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały”:

„Wyjechał zimą; w Afryce było lato. Ulokowano go w najlepszym hotelu w mieście. Miał wszelkie wygody i całodzienne utrzymanie. Tylko z wodą było kiepsko. Wszystkie koszty pokrywał Uniwersytet. W hotelu mieszkało już kilkanaście innych niedawno zatrudnionych na Uniwersytecie osób. Każda oczekiwała na przydział mieszkania. Osiedle uniwersyteckie właśnie rozbudowywano. Poszedł obejrzeć. Mężczyźni dyskutowali, czasami coś majstrowali przy budowie; maszyny mieszały cement, kobiety ładowały do misek żwir, piasek lub cement i dźwigały na głowach. Podnieść taką miskę nie było łatwo. Czasami znalazł się mężczyzna, który, przerywając rozmowę z kolegami, uprzejmie pomógł kobiecie dźwignąć miskę z ziemi i wsadzić na głowę. Przyjmowała to z wdzięcznością. Wiele kobiet nosiło dodatkowo niemowlęta przywiązane z tyłu chustą u pasa.”