Stres, przełom i… narkotyki.
|
O tym, czym jest przełom dwoistości w pedagogice polskiej, o podstawowych prawidłowościach w pedagogice ogólnej, o kompetencjach kreatywnych nauczyciela wczesnej edukacji dziecka i stresie w pracy pedagoga przeczytają Państwo w najnowszych publikacjach Oficyny Wydawniczej Impuls, które gorąco dziś polecamy.
“To naprawdę fascynująca próba zmierzenia się z dwudziestowieczną historią polskiej myśli pedagogicznej […]. Obiecuję sobie, że do książki tej będę często sięgał” (prof. Tadeusz Szubka, Instytut Filozofii, Uniwersytet Szczeciński). “Dzięki niej poznaję pedagogikę z zupełnie innej, nieznanej strony. To jest fascynujące” (prof. Stanisław Zbigniew Kowalik, psycholog). “Ma ona dla mnie szczególne znaczenie. W ostatnich latach prowadziłam, budzące wyraźne zainteresowanie studentów, seminarium poświęcone sylwetkom wybitnych pedagogów. Książka jest znakomita!! Imponująca erudycją i mądrością. Odczytanie i interpretację dzieł wybitnych pedagogów odbieram jako ogromny szacunek dla przeszłości myśli pedagogicznej i odważną krytykę tego, co było później. Widzę w niej również, jako świadomości źródeł, inspirację dla przyszłości myśli pedagogicznej” (prof. Barbara Wilgocka-Okoń).
Książka Bogusława Śliwerskiego stanowi kolejne potwierdzenie niezwykle wysokiego statusu tego naukowca we współczesnych naukach o edukacji. Stoi – pod każdym względem – na bardzo wysokim poziomie merytorycznym, posiadając przy tym wszystkie te cechy, które charakteryzują dzieła wybitne: oryginalność idei, swobodę i wartkość narracji, integralność wywodów, odwoływanie się do bogatej i reprezentatywnej literatury przedmiotu, erudycyjność, wreszcie „mądrą metanarracyjność”. […] Jest przy tym dzieło to wspaniałą i udaną próbą potwierdzenia statusu naukowego pedagogiki jako dyscypliny z istoty swojej interdyscyplinarnej, która pozostając na styku idei i rzeczywistości, krystalizuje wiele problemów teoretycznych i społecznych. Jednocześnie podręcznik ten zawiera – bardzo trafną – autorefleksję pedagoga nad tożsamością pedagogiki jako nauki i jako praktyki społecznej, przy jednoznacznym opowiedzeniu się za ideą „kulturowego krytycyzmu” i orientacją na tworzenie „lepszego świata”. To także tożsamość, której integralną częścią jest rezygnacja z jakiegokolwiek autorytaryzmu i orientacja na rozwój podmiotowości młodych ludzi.- z recenzji prof. dr. hab. Zbyszko Melosika
Książka jest próbą opracowania zagadnień związanych z kompetencjami kreatywnymi nauczyciela wczesnej edukacji dziecka. Czy rzeczywiście – jak pyta D. Klus-Stańska – zniewolony administracyjnie i biurokratycznie nauczyciel zrzuca z siebie odpowiedzialność za wychowawczą i kształceniową rzeczywistość szkolną? Odpowiedź na to pytanie jest ważna, gdyż kompetencje nauczyciela decydują o przebiegu procesu edukacyjnego, o charakterze działań nie tylko jego samego, ale i uczniowskich. Stanowią bowiem kontekst kształtowania się takich samych kompetencji u podopiecznych…
Czym jest stres? Stałym elementem życia codziennego, od wczesnej młodości – a nawet dziecięctwa – do późnej starości. Ta „światowa epidemia współczesnych czasów”, jak określiło zjawisko ONZ, przypadła w szczególnym udziale nauczycielom jako grupie zawodowej żyjącej w ciągłym stanie podwyższonej gotowości. Stres w pracy nauczyciela płynie z rozmaitych źródeł: psychicznych, umysłowych, emocjonalnych, a nawet fizycznych – sami pedagodzy obserwują jego działanie i zgubne skutki, z którymi zmagają się na co dzień, bez wsparcia ze strony społeczeństwa (co więcej: opinia społeczna, a raczej rządzące nią stereotypy, to kolejny czynnik stresogenny). I chociaż stres zawodowy pedagogów stał się przedmiotem dociekań naukowych już w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, to polska bibliografia przedmiotu pozostaje wyjątkowo szczupła. Lukę tę znakomicie uzupełnia publikacja Stanisława Korczyńskiego, oparta na przesłankach metodologicznych, wykorzystująca współczesne teorie stresu i badania własne. Zasadniczym celem niniejszego opracowania jest ukazanie pracy pedagogicznej z punktu widzenia społecznego jej odbioru przez nauczycieli, z uwzględnieniem płci i stażu pracy zawodowej. Starano się poznać sytuacje najbardziej obciążające w zawodzie nauczyciela, które są źródłem stresu, oraz dostrzegane przez nauczycieli skutki dla ich zdrowia i psychicznego funkcjonowania, a także sposoby ich radzenia sobie ze stresem . Przedmiotem badań uczyniono nie tylko źródła nauczycielskiego stresu, ale także konsekwencje długotrwałego stresu i sposoby radzenia sobie z nim.
Poświęcone używkom publikacje przyzwyczaiły nad do jednostronnego ujęcia tematu, jasno wyznaczającego kierunek czytelniczej interpretacji; inaczej postąpiła Beata Hoffmann, pisząc “Narkotyki w kulturze młodzieżowej”. Nie znaczy to, że Autorka w jakikolwiek sposób popiera czy uzasadnia zjawisko narkomanii – cechą osobowości twórczej autorki Perfum (Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2013) jest pasja analizowania zjawisk społecznych, jakim bez wątpienia pozostaje stosowanie środków psychotropowych, niezależnie od ich moralnego wydźwięku. Narkotyki w ujęciu Beaty Hoffmann postrzegane są przez pryzmat konkretnych subkultur czy środowisk, dla których środki odurzające stanowiły swoiste sine qua non. I tak Autorka zabiera nas w egzotyczną podróż, gdzie punktem wyjścia jest paryska bohema spod znaku Baudelaire’a i la belle epoque, a przystankami Londyn czasów Sex Pistols czy rockowisko z polskim „kompotem” w tle. Hoffmann nie ocenia, jedynie bada i przedstawia, słucha z zaciekawieniem (książkę wypełniają po części fragmenty autentycznych wywiadów; część respondentów zmarła na długo przed ukazaniem się książki) i przedstawia Czytelnikowi swe obserwacje. Opowieść, być może całkiem bezwiednie, okazała się być fascynującą, jak każda historia z szaleństwem w tle… Publikacja nie jest propozycją teoretycznych rozważań, nie ma charakteru polemicznego ani dogmatycznego, nie sytuuje problemu narkotykowego w obszarze dewiacji, patologii czy choroby. Celem Autorki było prześledzenie, jak zmieniała się funkcja substancji psychoaktywnych w swojej wielowiekowej historii. Zainteresowania Autorki skupiają się jednak przede wszystkim wokół obecności narkotyków w kulturze młodzieżowej, jak również w różnych obszarach współczesnej kultury dominującej, którą obecnie trudno jest oddzielić od kultury młodzieżowej. Szczególnie ważna wydaje się zmiana postaw młodzieży wobec substancji zarówno psychoaktywnych, jak i społecznych, widoczna w różnych obszarach życia społecznego, a przede wszystkim aktywności twórczej. Zadawała sobie pytanie, jak to wszystko wpłynęło na postrzeganie substancji psychoaktywnych przez młodych ludzi. .. Zapraszamy do lektury. Oficyna Wydawnicza “Impuls” |
Artykuły powiązane:
O autorze
Skomentuj
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować.
