Do konkursu zgłoszono 208 utworów nadesłanych przez 85 autorów.

W kategorii wierszy pisanych gwarą przyznano:

I nagrodę autorowi Dariuszowi Fijałkowskiemu z Krakowa (godło „Szarotka”)
II nagrodę autorowi Izabeli Wójcik z Nowego Targu (godło „Hajnica”)
Dwie równorzędne III nagrody:
– autorowi Zofii Roj-Mrozickiej z Zakopanego (godło „Skorusa”)
– autorowi Jerzemu Maria Kiersztyn z Zubrzycy Górnej (godło „Widziołeś, policyłeś”)
wyróżnienie autorowi Bogdanowi Nowickiemu ze Świętochłowic (godło „Wiyrchy”)
wyróżnienie autorowi Wandzie Łomnickiej-Dulak z Piwnicznej Zdroju (godło „Kosówka”)

W kategorii wierszy pisanych językiem literackim przyznano:

I nagrodę autorowi Magdalenie Cybulskiej z Łodzi (godło „Płomykówka”)
dwie równorzędne II nagrody:
– autorowi Iwonie Świerkuli z Warszawy (godło „A juści ze tak”)
– autorowi Beacie Kalińskiej z Cieszyna (godło „Czantoria”)
III nagrodę autorowi Emilii Mazurek z Warszawy (godło „Czarny Baran”)
wyróżnienie autorowi Mirosławowi Kowalskiemu z Mysłowic (godło „Urwisko”)
wyróżnienie autorowi Annie Piliszewskiej z Wieliczki (godło „Barć”)

Tadeusz Staich (1913-1987) jest postacią niezwykle zasłużona dla kultury podhalańskiej. Był pisarzem, dziennikarzem, działaczem i honorowym członkiem Związku Podhalan, a także działaczem PTT i PTTK, przewodnikiem tatrzańskim i redaktorem naczelnym „Życia Zakopiańskiego”. Urodził się na ziemi krakowskiej, ale to właśnie Podhale wybrał na swoją małą ojczyznę. W Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej prowadził „Studium Słowa”, w latach 70-tych był prezesem zakopiańskiego Klubu Literackiego. Został laureatem pierwszej nagrody literackiej Zakopanego za publikację „Drogami skalnej ziemi”, której współautorką była Hanna Pieńkowska. Uchodził za niekwestionowany autorytet w dziedzinie obyczajów i gwary góralskiej. W 1972 r. jako prezes Zakopiańskiego Klubu Literackiego był inicjatorem konkursu literackiego na wiersz o tematyce górskiej, któremu z czasem nadano jego imię.