Literacką Nagrodę Nobla 2022 przyznano francuskiej autorce Annie Ernaux „za odwagę i kliniczną przenikliwość, z jaką odkrywa korzenie, alienacje i zbiorowe ograniczenia osobistej pamięci”.

Francuska pisarka Annie Ernaux urodziła się w 1940 roku i dorastała w małym miasteczku Yvetot w Normandii, gdzie jej rodzice prowadzili sklep spożywczy i kawiarnię. Wychowała się w robotniczej dzielnicy Yvetot, co miało wyraźny wpływ na jej twórczość. W 1964 roku wyszła za mąż za Philippe’a Ernaux. W 1971 roku ukończyła studia w dziedzinie literatury współczesnej na Université de Rouen. W latach 1966–1977 uczyła francuskiego w szkołach średnich, po czym została wykładowczynią na Centre National d’Enseignement par Correspondance.

Ernaux jest autorką krótkich, pisanych oszczędnym stylem autobiograficznych powieści, w których otwarcie analizuje ludzkie emocje. Jej wczesne powieści zawierają silne motywy feministyczne. Zadebiutowała w 1974 roku autobiograficzną powieścią Les Armoires vides o studentce wywodzącej się z klasy niższej, która poddaje się zabiegowi aborcji. Jej druga powieść Ce qu’ils disent ou rien, dzięki wnikliwym obserwacjom życia kobiet, przyniosła autorce porównania do twórczości Simone de Beauvoir. Przełomowym momentem w karierze Ernaux była publikacja powieści La place i Une femme opisujących życie i śmierć swoich rodziców. W swej twórczości zaczęła wtedy łączyć wymiar autobiograficzny, historyczny i społeczny. (dane biograficzne -wikipedia)

Jest laureatką Nagrody Renaudot (1984, za powieść La Place) oraz Nagrody im. Marguerite Yourcenar (2017, za całokształt twórczości). W 2019 roku jej powieść Les Années w tłumaczeniu Alison L. Strayer zdobyła nagrodę Warwick Prize for Women in Translation przyznawaną przez University of Warwick, a także znalazła się na krótkiej liście nominowanych tytułów do The Man Booker International Prize. Ernaux jest pierwszą kobietą, której za życia wydano dzieła w serii Quarto wydawnictwa Éditions Gallimard.