Szanowni Państwo, a „w maju jak w raju”!… Twórczy szał ogarnął także i „Impuls” – zaledwie podeptaliśmy pierwszą dekadę miesiąca, a na koncie wydawniczym odnotowaliśmy już czternastą nowość. Wynik, nie chwaląc się, imponujący! A ponieważ czternasta nowość miesiąc zjawiła się w dostojnym towarzystwie trzynastej i dwunastej, dziś u nas mowa o wszystkich razem i każdej z osobna.

Maraton nowości rozpoczynamy  od tomu zbiorowego, jaki powstał pod redakcją Joanny Skibskiej, Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy. Diagnoza interdyscyplinarna, rozumiana jako proces, stanowi szereg profesjonalnych i wielospecjalistycznych, zamierzonych i ustrukturyzowanych czynności, których podstawowym celem powinna być identyfikacja zdolności poznawczych oraz określenie możliwości rozwojowych, a także wskazanie przyczyn zachowań odbiegających od normy i utrudniających jednostce funkcjonowanie w przestrzeni edukacyjnej i społecznej. Diagnoza interdyscyplinarna, będąca efektem końcowym (wynikiem) tego procesu, powinna za to mieć na uwadze szerokie poznanie jednostki, osadzone wielokontekstowo i ujmowane z różnych perspektyw, uwzględniając przy tym analizę zebranych danych, i, jako taka, stanowić warunek konieczny optymalnego wykorzystania potencjału oraz ilorazu rozwojowego jednostki. W tym ujęciu diagnoza interdyscyplinarna jest punktem odniesienia dla działań modyfikacyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych. W monografii wyodrębniono cztery części poświęcone wybranym zagadnieniom diagnozy interdyscyplinarnej, decydujące o globalnym i wielospecjalistycznym poznaniu dziecka. Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników związanych ze środowiskiem naukowo-badawczym oraz praktyką pedagogiczną: nauczycieli i specjalistów, a także rodziców i studentów pedagogiki, zainteresowanych problematyką diagnozy interdyscyplinarnej. Należy podkreślić, że opracowanie może być podstawą do dalszych analiz i naukowo-praktycznych poszukiwań.

Zapraszamy do lektury: http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/diagnoza-interdyscyplinarna,1874.html

Od Diagnozy interdyscyplinarnej, obejmującej szeroki wachlarz zagadnień, przechodzimy do publikacji opracowanej pod redakcją Barbary Winczury, również zbiorowej, lecz tym razem operującej  już wyspecjalizowaną problematykę. Emocje dzieci i młodzieży z trudnościami w rozwoju i zachowaniu to książka trudna, przede wszystkim ze względu na przedmiot analiz. Wywołując w świadomości hasło „dzieciństwo”, budzimy z reguły obrazy pogodne, nawet szczęśliwe. Dzieci nie powinny mieć zmartwień – kłopoty przejmują dorośli. Okres dzieciństwa, w którym w naturalnym procesie uspołeczniania poznaje się wymagania otoczenia, w silnym stopniu kształtuje zręby osobowości podstawowej. Wtedy następuje pierwsze tworzenie się obrazów świata społecznego z jego radościami i smutkami. Powstają wyobrażenia o sobie i swoich możliwościach, a nawet marzenia. Wyobrażenia te są odbiciem doświadczeń dziecięcych, ich intelektualno-emocjonalnych interpretacji zdarzeń, obrazów kulturowych oraz ocen wartościujących, które słyszą i poznają. To, co się w tych latach dzieje, ma budować człowieka szczęśliwego, otwartego na ludzi, chętnego zmianom świata na lepsze, twórczego. Dzieciństwo jest wprawdzie okresem uczenia się potrzebnych umiejętności w życiu dorosłym, ale zakres i formy wybierają z troską dorośli. W dużej części przypadków tak jest, ale zarazem część dzieci z bardzo wielu powodów takiego radosnego dzieciństwa nie doświadcza. Przyczyny są różne: choroby przewlekle, deficyty rozwojowe czy niepełnosprawności, ale i takie, które z tym związane są bezpośrednio i pośrednio, a nawet wynikają całkowicie z innych przyczyn.

Zapraszamy do lektury: http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/emocje-dzieci-i-mlodziezy-z-trudnosciami-w-rozwoju-i-zachowaniu,1863.html

 

Dzisiejsze propozycje wieńczy lektura zdecydowanie lżejsza w odbiorze, choć ciężar jakościowy jest tu ogromny. Edukacja. Korzenie – źródła – narracje Aleksandra Nalaskowskiego to książka, jak zaznacza sam Profesor, „szczególna”, gdyż… Ale najlepiej będzie, gdy oddamy głos Autorowi: „Proponowana Czytelnikom książka jest dla mnie pozycją dość szczególną. Można powiedzieć, że jest rodzajem prezentu, jaki sobie sprawiłem w związku z okrągłą rocznicą moich urodzin. Osiągnąłem bowiem wiek i dojrzałość (czyli zestarzałem się), w którym dokonuje się pewnych podsumowań. Nawet nie zauważyłem, jak priorytetem stała się dla mnie promocja podopiecznych na stopień doktora. Promocja dużej grupy zdolnych studentów przygotowujących pod moim kierunkiem prace magisterskie. Mówiąc kolokwialnie, z naukowego koguta, zainteresowanego przede wszystkim własnym rozwojem, stałem się kwoką wychowującą pisklaki. W takim wypadku nie może dziwić fakt, że oglądam się wstecz, na ślady, które jako ów metaforyczny kogut po sobie zostawiłem. I taka jest właśnie ta książka. To collage, a mówiąc bardziej współczesnym językiem – rodzaj patch­worka. Przeglądając własny dorobek i penetrując twardy dysk w komputerze, odnalazłem sporo tekstów nigdzie nieopublikowanych, zaczętych, a nieskończonych, których pisanie zarzuciłem z powodu albo braku pomysłu, albo zniechęcenia czy też szwankującego niekiedy zdrowia. Z obecnej perspektywy niektóre z nich uznałem za całkiem sensowne i postanowiłem nad nimi jeszcze popracować. Jakkolwiek nie nad wszystkimi i nie od razu. Wracałem do nich, zmieniałem, zostawiałem, wracałem. Każdy z badaczy ma swój warsztat pisarski i własny sposób przelewania myśli na papier”.

Zapraszamy do lektury: http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/edukacja-korzenie-zrodla-narracje,1864.html