„Odpowiedzialność i władza sądzenia” to zbiór niepublikowanych dotąd tekstów Hannah Arendt z ostatnich dziesięciu lat jej życia, kiedy to starała się wyjaśnić sens wzbudzającego kontrowersje dzieła „Eichmann w Jerozolimie”. Centralne miejsce zajmują w nim głębokie rozważania etyczne. Arendt wskazuje na nieadekwatność tradycyjnych „prawd” moralnych jako kryteriów służących ocenie naszego postępowania i poddaje krytycznej analizie naszą zdolność do rozróżniania dobra i zła. Dochodzi do przekonania, że obok zła radykalnego – będącego przedmiotem jej wcześniejszych prac o totalitaryzmie – istnieje też zło znacznie groźniejsze, niezależne od ideologii politycznej, zło bezgraniczne, z którym mamy do czynienia wtedy, gdy jego sprawca nie odczuwa skruchy i zapomina o swych czynach zaraz po ich dokonaniu.

 

Hannah Arendt
(1906-1975) – filozof i politolog pochodzenia żydowskiego, uważana za jedną z najwybitniejszych myślicielek XX wieku. Urodziła się w Niemczech, studiowała w Marburgu, Fryburgu Bryzgowijskim i Heidelbergu, była uczennicą Martina Heideggera, Edmunda Husserla i Karla Jaspersa. Od 1933 przebywała na emigracji, najpierw we Francji, a później – od 1941 roku – w USA. Wyk3ada3a w Berkeley, Princeton i New School for Social Research. Jej najgłośniejsze prace to „Korzenie totalitaryzmu” i „Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła”. Polskiemu czytelnikowi znane są także m.in. „Między czasem minionym a przyszłym”, „Kondycja ludzka”, „O rewolucji”, „Myślenie” i „Wola”.