W kategorii haiku w języku polskim laureatem został Rafał Zabratyński za

bezgłośnie
poprzez szczelinę w chmurach
światłospad

Komentarz Agnieszki Żuławskiej-Umedy – Przewodniczącej Kapituły:

Wielka Cisza. Mówi do nas tylko światło i kolory nieba, chmur, poświaty słońca, może przed, może po – burzy? Gra świateł, szczeliny w warstwach atmosfery, ich ruch, zmiany, ogrom, przed którym możemy nareszcie poczuć się naprawdę mali, zgodnie z rzeczywistością. Ogrom, od którego nie możemy oderwać wzroku – bo tak nas pociąga. Przysłówek, dwa przyimki, trzy rzeczowniki – powściągliwość w sposobie wyrazu i ubóstwo słowa w haiku ma wielką moc. I oto światło, które spada w obfitości jak wodospad, ale bardzo pokornie, bo bezgłośnie – może zmienić nasze życie. Przyjmijmy zjawisko światłospadu za letnie kigo.A rytm – w całości, biorąc pod uwagę wersy zakończone spółgłoską – za piętnastosylabowy. Wystarczający przy niezwykłym ciężarze gatunkowym i dynamice tych słów.

Brawa dla Poety!

Rafał Zabratyński mieszka w Rzeszowie. Haiku pisze od 2020 roku. Przez kilka lat był administratorem edukacyjnej strony forum.haiku.pl. W latach 2011-2015 był organizatorem Polish International Haiku Competition. Laureat międzynarodowych konkursów, m.in. International Kusamakura Haiku Competition (2010, 2011, 2013, 2017), Mainichi Haiku Contest 2010, HIA Haiku Contest 2015.

W kategorii haiku w języku angielskim laureatką została Marta Chociłowska za

the blues
the mirror behind the bar
reflects Autumn

Komentarz Agnieszki Żuławskiej-Umedy – Przewodniczącej Kapituły:

słyszysz? to blues – lustro za kontuarem odbija jesień.

Wspaniała Poetko przemilczeń – pozwól nam przyjrzeć się poszczególnym słowom w Twoim haiku – są jak pudełka ukryte jedno w drugim. Im głębiej tym delikatniejsze. Blues wydaje się być tłem dla całego utworu; muzyką, która nadaje barwy temu, co w sercu i temu, co na zewnątrz. Lustro niczym obiektyw – ukazuje jesienny świat za oknem i twarz z jesienią w oczach … W ten sposób, w głębszych warstwach znaczeń powstaje synergia dźwięku, obrazu i uczuć. Chwila jest bezpowrotna, obecna tylko tu i teraz – lustro, bar, kieliszek wódki, jesień… Czy tak? Otrzymujemy efekt bijącego z głębokości Źródła – ono rozlewa się na nas, odbiorców i zaprasza do współtworzenia … bez słów. Dziękujmy Autorowi bluesowego haiku za zachowanie klasycznego rytmu oraz kigo, które wprowadziło nas w rozległą poetykę – do wnętrza jesieni…

Marta Chociłowska – od 2018 prezes Polskiego Stowarzyszenia Haiku, laureatka międzynarodowych konkursów (m.in. Ito En Oi Ocha New Haiku Contest 2016), nominowana do Touchstone Award Individual Poems 2021 (long list) oraz dziewięciokrotnie do Nagrody Poetyckiej im. Ewy Tomaszewskiej (2019-1, 2020-3, 2021-5). Autorka opracowania Polskie kigo (2018). Mieszka w Warszawie.

Nagrodą dla każdego z laureatów jest statuetka i 5.000 zł brutto. Fundatorką nagród jest p. Anna Schröder.

Nominowani byli: Marta Chociłowska (2), Sebastian Chrobak (1), Zuzanna Truchlewska i Rafał Zabratyński (w kategorii: haiku w języku polskim) oraz Marta Chociłowska (3), Mariola Grabowska i Eugeniusz Zacharski (w kategorii: haiku w języku angielskim) .

Skład Kapituły: Agnieszka Żuławska-Umeda (przewodnicząca), Robert Kania i Ernest Wit. Sekretarz Nagrody: Inesa Kruszka.

Ewa Tomaszewska (1957-2013) – poetka, tłumaczka i eseistka, popularyzatorka poezji haiku. Autorka m.in. Antologii kanadyjskiego haiku (1993) oraz Antologii polskiego haiku (2001).