O czym myślą starzy ludzie? Autorzy zebranych przez Francuską Fundację Gerontologii listów, pensjonariusze domów opieki i domów emeryta, mają od sześćdziesięciu do stu czterech lat. Zwracają się do swych dzieci, wnuków, mężów i żon (czasami już nieżyjących), do przyjaciół, ale też do polityków, kucharzy i pielęgniarek z domu opieki czy do nieznajomych. Piszą o radościach i smutkach, o chwili obecnej i o przeszłości.

 

Za każdym listem, pogodnym czy dramatycznym, kryje się prawdziwy człowiek, z osobną, choć ledwie zaznaczoną, historią życia, uczuciami, charakterem. Poetycki klimat tej książki każe zadumać się nad życiem, upływem czasu, a przede wszystkim nad tym, czym jest starość. A jest ona – wbrew temu, co bylibyśmy skłonni myśleć – okresem bardzo intensywnym: autorzy zamieszczonych tu listów tak wiele dostrzegają, pamiętają, przeżywają…

 

Książka niezbędna dla każdego, kto chciałby się dowiedzieć czegoś więcej o starości. Lektura jej burzy nasze utarte wyobrażenia na temat tego, czym jest i czym może być starość.